SVADBATA NA E[KO TARALE[KO
Zajko bie na tapanot,
kraj starata kru{a,
podviknuva so glas silen:
-sekoj neka slu{a!
E{ko-bre{ko svadba pravi,
na gosti ve kani,
sekoj vedna{ neka dojde
i da ne se srami.
Kuma-lisa-fotografot,
cela vo radost blika,
e{ko ubav so nevesta
taa }e gi slika.
Dedo Medo mustak suka,
kako {to e red,
na svadbata toj }e lapa
kolku saka med.
Kum~o - vol~o zabi ostri,
se bie vo gradi,
sal so ovci i jagniwa
du{a }e si sladi.
Zajko - bajko tr~a skokum,
zabite gi delka,
e{ko spremil dva-tri tona
salati i zelka.
Vo domot na e{ko sega,
i lebot e se~en,
sto jagniwa ovci ima,
a i bivol pe~en.
[tur~o slaven na tambur~e,
aplauzi zbira,
na svadbata v dom e{kov,
toj e cenet svira~.
Pristignaa svadbarite,
ekna silna pesna,
kuma lisa oro vodi,
na nozete lesna.
Dedo Medo se potsopna
i na zemja plesna,
a po nego kum~o vol~o
kako kamen tresna.
No oroto se prodol`i,
{tom stanaa tie,
niz gorata pesna, svirka
vesela se vie.
Dedo Medo na sofrata,
sal so med se dru`i,
kuma lisa petli jade,
bez da i se slu`i.
Zajko - bajko se napravi,
v mevot kako tapan,
morkovi i slatki zelki,
edno ~udo lapnal...
Kum~o-vol~o v eden
jade jagne celo,
nevestata poslu`uva
kafe slatko vrelo.
E{ko-bre{ko , opa-cupa,
oro {irno vie,
vo rakata {i{e dr`i
vo ustata zmija.
Se veselat svadbarite,
e~i cela gora,
pesni peat, oro viat,
od utro do zora.
No comments:
Post a Comment